Legenda o sowie i Wieży Ciśnień


 

    Dawno, dawno temu, w malowniczym mieście Oleśnica, istniała wieża ciśnień, która była symbolem miasta. Mieszkała tam wyjątkowa sowa o imieniu Dałan. Zamieszkiwała wieżę razem ze swoim właścicielem Garimem, który został w niej uwięziony przez króla.

Sowa musiała wykonać klucz ze specjalnych składników, aby móc otworzyć drzwi wieży i uwolnić swojego pana. Do wykonania klucza potrzebowała zdobyć 3 produkty: sierść lisa, białe złoto, zieloną lawę.

Sowa poleciała do tajemniczego lasu i spotkała jednego z lisów, którego sierść miała być jednym z potrzebnych składników. Lis niechętnie chciał jej pomóc, ale Dałan przekonała go, że klucz do drzwi wieży pomoże uwolnić jej pana. Lis w końcu zgodził się i pozwolił sowie wziąć trochę sierści.

Następnie sowa poleciała w głąb lasu, aby znaleźć białe złoto. Było ono bardzo rzadkie i cenne, ale Dałan była przekonana, że uda się jej zdobyć ten składnik. Po długim poszukiwaniu w końcu znalazła małe, białe kryształki. Było ich niewiele, ale wystarczająco do stworzenia klucza.

Ostatnim składnikiem była zielona lawa. Sowa wiedziała, że musi znaleźć miejsce, gdzie temperatury są tak wysokie, że lawa będzie płynna. Udała się do pobliskiego wulkanu. Ostrożnie zbliżyła się do niego, aby zabrać potrzebną ilość uważając, aby nie poparzyć swoich piór.

Po zebraniu wszystkich składników, Dałan wróciła do wieży ciśnień w Oleśnicy. Używając swojej magii, sowa stworzyła specjalny kocioł, w którym wymieszała białe złoto, sierść lisa i zieloną lawę. Z tej mieszaniny powstał klucz, który otworzył drzwi wieży uwalniając swojego pana.

    Od  tego czasu wieża ciśnień w Oleśnicy stała się znanym miejscem, gdzie ludzie przychodzili, aby usłyszeć opowieść o dzielnej sowie, która uwolniła swojego pana. Legenda o Dałan i wieży ciśnień przetrwała wieki, przypominając o pięknej i prawdziwej przyjaźni pomiędzy ludźmi i zwierzętami.


                                                                                                                        Autor: Natan S.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Oleśnicki wilkołak

Obraz
       Dawno, dawno temu w dużym ciemnym lesie żył wilkołak o imieniu Carlissan. Carlissan był si ódmym synem, lokalnego kupca. Tylko on w rodzinie był wilkołakiem, jego rodzeństwo prowadziło zwyczajne   życie. Podczas pełni Carlissan zmieniał się   w wielkiego, czarnego wilkołaka. Biegał i straszył ludzi we wsi.      W takich chwilach mieszkańcy wsi umieszczali przed domem widły. Widły miały odstraszyć wilkołaka. Wieś była otoczona przez ochotników, którzy bronili ludność wiejską. Ochotnicy posiadali miecze, tarczę oraz sztylet. Carlissan nigdy nie skrzywdził człowieka jednak sama jego postać wzbudzała strach wśród mieszkańców. Pewnego sierpniowego wieczoru, podczas pełni, Carlissan zmienił się w wilkołaka. Biegł przez wieś i został zaatakowany kamieniami i widłami przez mieszkańców . Nie wiedział czemu go zaatakowali i uciekł do pobliskiego lasu. Nie był to jednak las, w którym mieszkał. Jego las był ciemny ten, w którym obecnie się znajdo...
Czytaj więcej

Legenda o powstaniu miasta Oleśnicy.

Obraz
       Dawno, dawno   temu, kiedy naszym krajem rządzili królowie, na podmokłych terenach powstała osada. Obok osady znajdował się kościół i wielki zamek, w którym mieszkał książę Konrad wraz ze swoją żoną , służbą i rycerzami.   Zamek był wybudowany na wzniesieniu, otoczony ze wszystkich stron bujnymi lasami olchowymi.                                  Pewnego dnia   książę wybrał się na przejażdżkę konno leśnymi ścieżkami. Dzień był   piękny i król podziwiał wspaniałe widoki. Nagle usłyszał dziwny krzyk, który wystraszył konia. Książę   Konrad zauważył, że z płynącej rzeki nie może wydostać się wielkie zwierzę o strasznym wyglądzie. Było przerażające, ale postanowił je ratować. Do pomocy dołączyła rodzina bobrów o niebieskich błyszczących oczach, która   ścinała drzewa olchy i robiła pomo...
Czytaj więcej

Legenda o powstaniu Bramy Wrocławskiej

Obraz
     Dawno temu, mieszkał w Oleśnicy malarz, kt ó ry nazywał się Jan Pędzel. Jego pasją było malowanie obraz ó w. Wszyscy mieszkańcy zachwycali się pracami artysty, dlatego malował ich bardzo dużo. Ilość obraz ó w była tak duża, że brakowało miejsca na ich umieszczanie. Artysta zwr ó cił się z prośbą do księcia, aby wybudować mur, na kt ó rym będą umieszczane jego obrazy. Ponieważ Książe uwielbiał jego obrazy, wyraził zgodę na ten pomysł. Kiedy przez kilka lat murarze budowali mur. Jan bardzo się nudził. Pewnie zastanawiacie się co robił Jan? W tym czasie jeździł na koniach, strzelał z łuku, rzucał toporem. Nastał niespokojny czas wojen. Wiele wojsk pr ó bowało przedrzeć się do Oleśnicy, jednak miasto chronił mur, na kt ó rym wisiały obrazy Jana.      Po zakończeniu nieudanych natarć na Oleśnicę w końcu zrobiono bramę w murze, kt ó ra prowadziła w kierunku Wrocławia, d latego nazwano ją bramą Wrocławską.              ...
Czytaj więcej