Legenda o Olesiu


 

     Przed wiekami żył potężny i bogaty książę Konrad. Miał on jedynego syna Aleksandra. Wszyscy wołali na niego Oleś. Pewnego dnia ojciec i syn wybrali się na polowanie. Była to ulubiona rozrywka młodego księcia. Uwielbiał galopować po lesie na swym pięknym rumaku. Dzień chylił się ku zachodowi, kiedy książę i syn postanowili wracać już do zamku. Nagle ujrzeli wspaniałego jelenia. Dumnie kroczył po leśnej ścieżce. Książę Oleś natychmiast rzucił się w pogoń za uciekającym zwierzęciem. W pewnym momencie galopujący koń potknął się o wystający konar drzewa. Młodzieniec wyleciał z siodła i upadł na ziemię. Upadając potężnie uderzył głową o kamień, stracił przytomność. Ojciec natychmiast zabrał syna do zamku i sprowadził najlepszych lekarzy z całego kraju. Wyznaczył nawet ogromną sumę pieniędzy za uratowanie życia syna. Niestety pomimo wszelkich starań medyków Oleś zmarł.

Całe państwo pogrążyło się w smutku i żałobie.

     Ludzie mieszkający w miejscu, gdzie zdarzył się tragiczny wypadek, postanowili nazwać swą osadę Oleśnica, aby zawsze pamiętać o młodym księciu. Aby pamięć o nim nie została zapomniana.

                                                                                                                                    Autor: Adrian P.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Oleśnicki wilkołak

Obraz
       Dawno, dawno temu w dużym ciemnym lesie żył wilkołak o imieniu Carlissan. Carlissan był si ódmym synem, lokalnego kupca. Tylko on w rodzinie był wilkołakiem, jego rodzeństwo prowadziło zwyczajne   życie. Podczas pełni Carlissan zmieniał się   w wielkiego, czarnego wilkołaka. Biegał i straszył ludzi we wsi.      W takich chwilach mieszkańcy wsi umieszczali przed domem widły. Widły miały odstraszyć wilkołaka. Wieś była otoczona przez ochotników, którzy bronili ludność wiejską. Ochotnicy posiadali miecze, tarczę oraz sztylet. Carlissan nigdy nie skrzywdził człowieka jednak sama jego postać wzbudzała strach wśród mieszkańców. Pewnego sierpniowego wieczoru, podczas pełni, Carlissan zmienił się w wilkołaka. Biegł przez wieś i został zaatakowany kamieniami i widłami przez mieszkańców . Nie wiedział czemu go zaatakowali i uciekł do pobliskiego lasu. Nie był to jednak las, w którym mieszkał. Jego las był ciemny ten, w którym obecnie się znajdo...
Czytaj więcej

Legenda o powstaniu miasta Oleśnicy.

Obraz
       Dawno, dawno   temu, kiedy naszym krajem rządzili królowie, na podmokłych terenach powstała osada. Obok osady znajdował się kościół i wielki zamek, w którym mieszkał książę Konrad wraz ze swoją żoną , służbą i rycerzami.   Zamek był wybudowany na wzniesieniu, otoczony ze wszystkich stron bujnymi lasami olchowymi.                                  Pewnego dnia   książę wybrał się na przejażdżkę konno leśnymi ścieżkami. Dzień był   piękny i król podziwiał wspaniałe widoki. Nagle usłyszał dziwny krzyk, który wystraszył konia. Książę   Konrad zauważył, że z płynącej rzeki nie może wydostać się wielkie zwierzę o strasznym wyglądzie. Było przerażające, ale postanowił je ratować. Do pomocy dołączyła rodzina bobrów o niebieskich błyszczących oczach, która   ścinała drzewa olchy i robiła pomo...
Czytaj więcej

Legenda o powstaniu Bramy Wrocławskiej

Obraz
     Dawno temu, mieszkał w Oleśnicy malarz, kt ó ry nazywał się Jan Pędzel. Jego pasją było malowanie obraz ó w. Wszyscy mieszkańcy zachwycali się pracami artysty, dlatego malował ich bardzo dużo. Ilość obraz ó w była tak duża, że brakowało miejsca na ich umieszczanie. Artysta zwr ó cił się z prośbą do księcia, aby wybudować mur, na kt ó rym będą umieszczane jego obrazy. Ponieważ Książe uwielbiał jego obrazy, wyraził zgodę na ten pomysł. Kiedy przez kilka lat murarze budowali mur. Jan bardzo się nudził. Pewnie zastanawiacie się co robił Jan? W tym czasie jeździł na koniach, strzelał z łuku, rzucał toporem. Nastał niespokojny czas wojen. Wiele wojsk pr ó bowało przedrzeć się do Oleśnicy, jednak miasto chronił mur, na kt ó rym wisiały obrazy Jana.      Po zakończeniu nieudanych natarć na Oleśnicę w końcu zrobiono bramę w murze, kt ó ra prowadziła w kierunku Wrocławia, d latego nazwano ją bramą Wrocławską.              ...
Czytaj więcej